Zaligen hoogdag!

Goed weer, goede schoenen en een goed humeur, meer heeft een mens niet nodig om blijgezind naar Halder Dorp te trekken voor een van de absolute hoogtepunten an het parochiejaar: Halder Mét!

Een op nog ingetogen wijze uitgelaten bende komt dan ook ’s morgens bij mekaar in het fanfarelokaal. “Iedereen een marsboekske? Iedereen ne pupiter? Hoe nee? Dat was toch gezegd dat ge dat op voorhand moest checken, kloon!”

Enfin, hetzelfde liedje van alle jaren, om na enkele kortstondige en persoonsgebonden stressaanvalletjes in groep richting kerk te trekken. “Halder Mét?!? ’t Is eerder nog Halder Kraam!” Effectief, veel schiet er niet meer over van de markt, maar goed, er is toch nog altijd de processie, met de trouwe schare supporters van oma’s en opa’s die hun erfgenamen komen bewonderen in de lange stoet die het Mariabeeld achterna slentert.

We stellen ons op aan de kerk, en tot ieders’ verbazing moeten we dat een stuk smaller doen dan we gewoon zijn. “Hola Paula, daar rijdt er ene met zijnen auto door de afsluiting. Goe bezig!” En inderdaad, hij was goed bezig, want er was helemaal geen wegversperring voorzien. ’t Is te zeggen: de borden stonden er wel, maar langs de kant van de weg. Hallo politie? “Blijkbaar zijn ze het vergeten aan te vragen, want wij weten van niets.” Enfin, dan maar zelf de nadar dwars gaan zetten, en enkele minuten later was de politie er alsnog om alles in goede banen te leiden, met dank daarvoor.

En uiteindelijk konden we vertrekken: de pastoor, de schoolkinderen, de Chiro, de plaatselijke hoogwaardigheidsbekleders, de fanfare en Maria zelf, allemaal waren we er klaar voor.

Het komende uur was dagelijkse kost op jaarbasis: dag Marieke Wijns op de stoel, dag kapelleke op de hoek van de Verkenstraat, dag Marieke Wijns bis, dag Donatuskapelleke en hallo kerk, hier zijn we weer.

Nog even wachten tot de trompetten klaar zijn in de kerk en dan weer met z’n allen op de tonen van Halder richting fanfarelokaal. Hoewel een beetje in mineur begonnen, was alles toch weer op z’n pootjes terecht gekomen.

En om het feest verder te zetten waren er frikadellen met krieken en veel te veel ander lekkers te verkrijgen bij de fanfare, zodat nog tot laat in de namiddag kermis kon gehouden worden volgens de aloude Halderse traditie. Op naar de mei-avondspelen!

Wim Meuris.